Ik was 16 jaar toen ik de eerste operatie kreeg aan mijn rechteroor. Ik had nauwelijks in de gaten dat ik minder hoorde, maar de schoolarts ontdekte het. Dat is nu 52 jaar geleden en menslief, wat is er die tijd veel veranderd op gebied van horen en hulpmiddelen bij het horen. Ik heb er altijd heel dankbaar gebruik van gemaakt.

Tot een jaar of 8 geleden merkte ik dat ik de grens van wat aan hulpmiddelen beschikbaar was, bereikte. Ik droeg de allersterkste gehoorapparaten. 

Gebedsgenezing

Ik was een jaar of twintig toen ik voorbede heb gevraagd voor mijn gehoor in onze gemeente. Het was heel gewoon om voor zieken te bidden in deze gemeente. Ik had er zelf voor gebeden en wilde graag dat er voor mij gebeden zou worden. Na handoplegging en het bestraffen van de dove macht, die vanuit familie context meende aanspraak op me te kunnen maken, werd het gehoor bevolen om te werken zoals het moest werken. Zoals de Schepper het bedoeld heeft. Een gebed waar ik voor honderd procent amen op kon zeggen. Zelfs nu nog steeds, na al die jaren, zal ik hier amen op zeggen.

Daarna kwam het uittesten of ik nu goed kon horen. En hier ging het genezingswonder mank: want volgens deze test die de voorganger gebruikte (ik moest woordjes nazeggen, zoals halleluja en Jeruzalem) kwam hij en alle broers en zussen die hadden meegebeden tot de conclusie dat de Heer me genezen had. Dat was een groot wonder, een slechthorende jonge vrouw genezen van haar doofheid. Het ging van mond tot mond, dwars door allerlei gemeenten in het land. 

Maar zelf wist die avond dat ik nog altijd niet goed hoorde... Het probleem zat ergens anders dan woordjes nazeggen, waar je zeer geconcentreerd op focusd. Horen doen we na nature en niet vanuit een hyperfocus.

Zoiets dergelijks maakte ik nog een keer mee toen ik als pastoraal werker mee ging met een reis over de wereld voor het programma 'Op zoek naar een Wonder', van de EO.

Tijdens een van de genezingsdiensten die we meemaakten, is er ook voor mijn gehoor gebeden. Terwijl ik mijn apparaatjes in mijn hand hield, was ik intens verbaasd dat ik de prediker op ruime afstand kon horen, terwijl hij iets tegen me zei. Ik kon het bijna niet geloven toen ik zag hoe ver hij van me afstond... terwijl ik tegelijk merkte dat mijn oren nog even dicht zaten. Dit was voor mij zo onbegrijpelijk.

Die avond 'genas' ook en eveneens tijdelijk een van de andere crew-leden. Hij liep door een misstap die hij gemaakt had, behoorlijk kreupel en had veel pijn in zijn been. De pijn was na gebed helemaal weg. Maar de volgende dag was ook voor hem alles weer zoals het was voor de gebedsavond. Het leek genezen, het leek een wonder... maar achteraf was het dat toch niet. 

Zoiets geeft bijzonder veel verwarring. Het is een verwarring die niet over ons komt van Godswege. Zou het niet juist van oprecht geloof en zekerheid getuigen, als een genezing niet eerder wereldkundig wordt gemaakt, totdat ook, zoals Jezus zo dikwijls adviseerde (zwijg en toon u aan de priester) eerst onafhankelijk bewijs wordt geleverd. 

Als je in genezing gelooft, door Jezus Christus, geloof er dan echt in... Niet voor even, niet alleen in een flow, maar ook als genezing uitblijft is Jezus nog altijd dezelfde! Goddank ben ik dat geloof, dat Jezus mijn gehoor kan genezen, en ook wil dat ik goed horend ben, nooit kwijt geraakt. De veertig jaar dat hoortoestellen droeg, ging hand in hand met de wetenschap dat Jezus niet mijn doofheid zocht, maar dat ik me ondanks mijn gehoorverlies liet gebruiken als een werktuig in Zijn hand. Ik heb op dat gebeid wonderen meegemaakt.

Vroeg of laat zullen mijn oren 'genezen' worden. 

Nu ik dreig bijna doof te worden, zijn de mogelijkheden qua hoortoestellen ook bijna uitgeput. De laatste 40 jaar hebben artsen steeds vaker een CI implantaat ingezet om ernstig slechthorenden en zelfs dove mensen weer iets gehoor terug te kunnen geven. Dit geldt niet standaard voor elke situatie, maar wel als er in het middenoor of als het slakkenhuis is aangetast en dit de reden van de doofheid is, dan kan er wel verbetering verwacht worden door een CI. 

Alleen zal het gehoor anders zijn dan het horen van een normaal horende. Het is veel armer, veel kunstmatiger en je moet als het ware het geluid opnieuw leren duiden. Opnieuw leren horen en herkennen.

Omdat dit iets is dat erg ingrijpend is, spannend, maar ook door veel mensen die CI (Cochleair Implantaat) dragend zijn, als levensveranderend vanwege opnieuw leren horen, wordt dit traject vaak een hoorreis genoemd.

Het zal zeker een jaar revalidatie vragen om opnieuw te leren horen. Dat is bepaald niet mis. 

Je kunt deze reis met me meemaken. Meeleven en morele steun, zou ik ontzettend fijn vinden. Ik wil niemand hier mee belasten, maar ben je geïnteresseerd, positief meelevend, bid dan met mij mee dat deze weg via de handen van kundige artsen, mijn gehoor ten goede mag komen.

Ik heb lang gewikt en gewogen of ik dit wel moest doen. Voor mij is Jezus zo belangrijk, ook als mijn Geneesheer. Ik noem Hem niet voor niets mijn Heiland. Ik zou geen stap willen wagen, zonder niet eerst hier met Hem lang over gesproken te hebben. Maar er is echt nu rust gekomen. Met vertrouwen, en aan de hand van mijn Heiland, wil ik deze weg gaan bewandelen. Hij gaf me een prachtig oud lied in herinnering. Ik zing het hem voor je in, in een klein audio bestand. Dit is mijn geloof, zo ga ik op weg. 

Ga je mee... geef dan dat even aan me door via mijn mailadres: ik zal dan je telefoonnummer toevoegen aan een besloten Whats-app groep. Ik houd je op de hoogte en neem je mee op reis via de whats app en jij kunt altijd persoonlijk naar me reageren via de mail. 

Gerry