Deze blog is gebruikt bij de eerste bemoediging die 10 jaar geleden, op vrijdag 5 februari 2010 is uitgegaan. (zie video 5, via kijk gemist)
Het heet Thuiskomen, op vrijdagmiddag thuiskomen.
Die eerste keer stak ik het licht van de brandende kaars aan. Elke week klinkt dit geloofsbelijdenis: De Here Jezus is het licht van deze wereld. Hij kwam in de naam van zijn Vader, van de Here God. En ik kom bij je in de naam van de Here Jezus.
Als je zo’n filmpje op de Bemoedigingssite gaat bekijken, dan neemt het een paar minuten in beslag. Daarom raad ik altijd aan om even een kop koffie of thee erbij te pakken. Ga er echt even voor zitten, want er komt een goed woord van de Heer naar je toe. Waarom zou je daarvoor niet even een rustmoment nemen of inlassen in je (drukke) bestaan.
Vrijdag,
voor velen het inluiden van ons weekend, voor anderen het begin van de sabbat. Vrijdag is voor mij als moeder een hele periode erg speciaal geweest. Wij hebben een zoon geadopteerd en doordat hij verstandelijk beperkt was en zintuigelijk dubbelgehandicapt, ging onze kersverse zeven jarig zoon na een jaar alweer het huis weer uit.
Tiago kwam in een onderwijs-instelling voor doof / blinde kinderen in Sint-Michielsgestel. Dat was 125 kilometer van ons huis. Hij werd erop maandagmorgen heen gebracht, en kwam op vrijdagmiddag, vlak voor het avondeten weer thuis.
Jarenlang gaf dit ritueel aan die vrijdagavondmaaltijd een extra tintje mee. Het werd al snel de feestelijkste maaltijd van de week, want Tiago kwam weer thuis. Ik zorgde dat de tafel extra feestelijk gedekt was en dat we uitgebreid met elkaar gingen eten. Want het was vrijdag. Want Tiago kwam weer thuis!
Ik was in die tijd nog niet erg bezig met de sabbat, noch met de vrijdag (of de zondag) of het gebod om rust te nemen op de zevende dag. Door deze bijzondere omstandigheden kreeg ik wel een reden om de vrijdag als bijzonder te gaan zien. Het werd zeker aanleiding om eens na te denken over de joodse sabbat. Een van de dingen die me erg aansprak in deze joodse vrijdagavond maaltijd van het gezin, was de rol van de moeder. Zij stak de tafelkaarsen aan in dankbaarheid en geloof. Baruch Hashem Adonai, dank God, Adonai, want gezegend is Hij die komt in de naam van Onze Heer! Ik ging dit zelf ook doen, al voegde ik er achter aan , als christen, en Jezus Christus, Hij is gekomen in de naam van onze Heer.
Al deze ingrediënten samen, Tiago die weer thuiskwam, de vrijdagavond maaltijd, thuiskomen, thuis zijn, die sabbatsviering, een familie die wacht tot de laatste zoon of dochter ook binnen is… Dat alles heeft diepe indruk op me gemaakt. Het is niet toevallig, maar wel door God geleid, dat ik de Bemoedigingssite ook op vrijdagmiddag, nog voor de zon onder is gegaan, uitzend. En dan spreek Gods Woord in Hebreeën 4: 1-11 (NBG) alles wat ik hier nog niet verwoord heb.
Er blijft nog altijd een sabbatrust voor Gods kinderen. Dit rustmoment hoort bij Vader God die ons thuis verwacht aan zijn tafel. Kom thuis kinderen, voor het donker is geworden. Er is een plaats voor jou aan zijn tafel. Een gezinsplaats, waar je tot rust mag komen, zoals Vader zelf ook tot rust komt, als Hij met zijn kinderen bij elkaar aan tafel zit. Samenzijn. Een plek waar je je zelf mag zijn, waar je veilig bent. Nu is alles klaar, alles is goed, we kunnen gaan eten en ontspannen.
Psalm 23 zegt over dit tafereel nog iets anders: God heeft voor mij een dis bereid, voor het oog van wie mij krenkt. Voor het oog van de vijanden, de buitenstaanders. Ze kunnen me misschien door de ramen zien zitten aan die tafel, in het licht en in de warmte, maar ze niets tegen me beginnen, want ik binnen. Ik ben geborgen bij God.
Elke vrijdag deze maaltijd! Elke vrijdag hetzelfde ritueel, dat maakten we jaren mee met onze Tiago. Rituelen hebben waarde, ongekende waarde.
Nog voor dat je bestond, kende Hij je naam.
Hij zag je elk moment en telde elke traan.
Omdat hij van je hield, gaf hij zijn eigen zoon.
Hij wacht alleen nog maar, totdat je komt.
Kom tot de vader.
Kom zoals je bent.
Heel je hart, al je pijn, is bij hem bekend.
De liefde die hij geeft,
de woorden die hij spreek,
daarmee is alles klaar, wanneer jij komt. (woorden lied Opwekking 599)
Gerry
Reactie plaatsen
Reacties